07 augustus 2022: 19e zondag door het jaar'
(2022)
Vreest niet! Wees
waakzaam! (Lc 12, 32 - 48)
Gonda
Mertens
Begroeting
Laten we deze viering beginnen in Naam van de
Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Lied: 104
Gegroet en gezegend
Inleiding
Toen Marcel me meedeelde dat hij vandaag
niet hier kon zijn hoorde ik het in Keulen
donderen…
Er werd al zoveel geschoven en gewisseld dat ik
bij andere voorgangers niet nog eens wilde
aandringen om te ruilen …en zo ben ik met een
klein hartje toch maar aan de voorbereiding van
deze viering begonnen.
Het is mijn bedoeling om wat uitvoeriger stil te
staan bij de voorgeschreven lezing voor deze
zondag, een wat langere en niet eenvoudige
perikoop uit het evangelie van Lc 12, 32-48.
Jezus is op dat moment onderweg naar Jeruzalem
en geeft aan de leerlingen en de menigte die hem
volgt nog een aantal concrete richtlijnen voor
de tijd dat hij niet meer bij hen zal zijn en
zij alleen verder moeten trekken.
Ook vandaag zijn wij zoals alle mensenkinderen
onderweg en ik vraag me af waarheen?
We leven in een snel veranderende wereld en
krijgen de indruk dat de huidige wereldorde en
het voortbestaan van onze planeet zwaar onder
druk staan…
Veel mensen geraken ontmoedigd en zien nog
nauwelijks een uitweg…
Anderen engageren zich haast bovenmenselijk in
het zoeken naar een oplossing voor de noden en
problemen van door lijden en tegenspoed
getroffen tochtgenoten.
Vandaag horen we Jezus een aantal keren aan zijn
leerlingen zeggen:
‘Vrees niet, kleine kudde, want jullie Vader
heeft jullie het koninkrijk willen geven.
Welk koninkrijk had Jezus op het oog en wat
spreekt mij daarin vooral aan?
Gebed
Heer God gij hebt mij tot dit bestaan
geroepen
Mijn leven is als een schaduw, het verwelkt als
een bloem op het veld
Gij weet wat er in mij omgaat en hoe ver ik nog
af sta
van uw droom, uw koninkrijk, een hemel op aarde!
Gij kent mijn zoeken, tranen, angst en pijn
Vuur mij aan om waakzaam door het leven te gaan
en alles loslaten
wat de komst van uw Rijk verduistert en
belemmert.
Inspireer mij dat ik met veel liefde de aarde
omhels
en zorg draag voor het leven dat mij werd
toevertrouwd.
Voltooi uw beeld dat diep in mij is neergelegd.
Ik bid om wijsheid en moed zodat ik opkom voor
wat
niet vergaat, leer mij zien wat ‘echt’
belangrijk is.
bij U alleen is vreugde, vrede en blijvend geluk
te vinden.
Eerste lezing
De Dalai Lama hangt geen rooskleurig
beeld op van onze westerse mentaliteit, wanneer
hij zegt:
‘Wat
me het meest verbaast
bij de westerse mens is dat hij
zijn gezondheid opoffert om
veel geld te verdienen.
Vervolgens offert hij het geld
weer om zijn gezondheid te
herstellen. En dan is hij weer
zo bezorgd over de toekomst
dat hij niet geniet van het
heden, met als gevolg dat hij
niet in het heden, maar ook
niet in de toekomst leeft. Hij
leeft alsof hij nooit zal sterven
en sterft terwijl hij nooit geleefd heeft
Lied:
563 Kom in mij
Tweede lezing:
Lc, 12, 32 - 48
Stille
Muziek:
Homilie
Volgens Lc is Jezus op weg naar
Jeruzalem. In het evangelie van deze dag lezen
we in 9, 51:
Toen de tijd
naderde dat Hij van de aarde zou worden
weggenomen, ging hij vastberaden op weg naar
Jeruzalem.
Jezus anticipeert op zijn afscheid en geeft zijn
volgelingen nog wat richtlijnen voor onderweg…
Zoals
de leerlingen toen, zijn wij vandaag eveneens op
weg, wel met een uitgedund aantal en vooral
oudere geloofsgenoten, ook aan ons zegt de Heer:
‘Vrees niet kleine kudde, want jullie Vader
heeft jullie het koninkrijk willen schenken’.
Welk
koninkrijk had Jezus op het oog?
Voor de leerlingen was dit niet meteen
duidelijk…maar voor wie wel?
Voor mij blijft het rijk Gods enerzijds een
onvoorstelbaar mooi en fascinerend ideaal -
vrede en gerechtigheid voor alle mensen, een
hemel op aarde, maar anderzijds ook een
onwaarschijnlijk raadselachtig gebeuren in
een niet te voorspellen zeer verre of nabije
toekomst…
Ik
maak me zorgen over wat ik lees en hoor maar ook
nog via TV te zien krijg en daar word ik niet
vrolijk van, zoals niemand van ons veronderstel
ik.
Wat staat onze kinderen, kleinkinderen en de
volgende generaties nog allemaal te wachten?
Als
de komst van het Rijk Gods alleen zal afhangen
van mensen, ziet de situatie er naar mijn
aanvoelen niet zo rooskleurig uit! Maar
uiteindelijk hoop en geloof ik dat God zelf zijn
Rijk zal vestigen op aarde en dat het
toegankelijk is voor ieder die zich er met hart
en ziel voor engageert.
Daarom
bevestigt Jezus zijn oproep: ‘Vrees niet!
maar eveneens ’Wees waakzaam!
Mijn
vraag hierbij: zal ik thuiskomen? Zal de
mensheid ooit thuiskomen? Het antwoord is open…
Jezus geeft aan zijn leerlingen en trouwe
volgelingen van toen en nu, wijze raad:
Zoek liever het koninkrijk en die andere dingen
zullen je erbij worden gegeven (12, 3)
Wat bedoelde hij met die andere dingen?
Zou dit een aanwijzing betekenen om de tekenen
van de tijd ernstig te nemen en om op zoek te
gaan naar nieuwe vormen en wegen voor onze kapel
en geloofsgemeenschap?
God
wil ons in deze tijd iets leren, zegt Tomas
Halik.
De Kerk moet op een andere manier nadenken over
haar relatie met de seculiere cultuur.
Ze moet proberen een brug te slaan tussen geloof
en scepsis, geloof en wetenschap, en héél
oprecht en geduldig een open gesprek aangaan met
een wereld in snelle verandering!
Geloof, hoop en liefde zijn onlosmakelijk
verbonden met trouw en vertrouwen.
God blijft trouw aan zijn belofte ondanks de
ontrouw van mensen…
Wie aandacht heeft voor de uitdagingen van deze
tijd zal op een andere manier kijken naar
religie en kerkvorming. De Kerk zal moeten
proberen om gelovigen, anders - en - niet
gelovigen samen te brengen rond de grote
bestaansvragen, wat ’echt’ belangrijk is in het
leven van ons allen.
Als Kerkgemeenschap luisteren we misschien nog
niet onbevangen en aandachtig genoeg naar het
nieuwe dat hoopt aan het licht te komen en ook
in andere culturen wil doorbreken.
De Kerk kan dan een tussenstop of herberg worden
voor zoekenden van allerlei pluimage…
Wanneer
we echter thuishoren bij diegenen waarnaar de
Dalai Lama verwijst, zullen we ons blijven
vastklampen aan pseudo zekerheden, en zijn we
niet klaar voor het Rijk Gods!
Ieder van ons kan, hoe ook, een signaal of teken
zijn van Gods liefdevolle zorg voor mensen.
Wie zich geroepen voelt om hulp en onderdak te
bieden aan vluchtelingen, moet dit doen.
Een ander haalt kracht en bezieling uit een
droom of een openhartig contact van mens tot
mens…Alles kan je inspireren tot daadwerkelijk
engagement voor Gods Rijk, een hemel op aarde!
Zien soms even!
God is ook daar waar wij Hem op het eerste zicht
niet verwachten, zoals in lijdende medemensen in
Oekraïne of op veel andere plaatsen, waar in
onvoorstelbaar schrijnende situaties, mensen in
hun rotsvast geloof de nodige kracht en
inspiratie vinden om staande te blijven, spijts
alles…
Aan hen zegt de Heer: ’Vrees niet’
We
moeten Gods beeld en aanwezigheid ook durven
onder ogen zien in het betraande en gekwetste
gelaat van de ontelbare slachtoffers van oorlog
en geweld, overal in de wereld.
Daarom is en blijft de inzet voor de komst van
Gods rijk, een wereld van gerechtigheid en vrede
voor alle mensen, het belangrijkste
oriëntatiepunt voor eenieder die de weg van
Jezus wil gaan.
En allen worden wij uitgenodigd om daarbij ook
met aandrang te bidden: Uw Rijk kome!
Lied: 851
Kleine psalm Dat een mensennaam in
eeuwigheid gebeiteld staat
Wees Waakzaam!
Het
evangelie roept iedereen op om elk ogenblik
klaar te staan en mee te kunnen gaan met de Heer
als hij aanklopt. Aan onze tijd op aarde komt
een einde. De dood is een grens…
Maar de dood kan niet afnemen wat we aan anderen
hebben gegeven; liefde, dienstbaarheid, geduld,
goedheid, tederheid…Openstaan voor anderen is
openstaan voor God.
Hij is onze enige hoop en houvast, aan zijn
liefde komt geen einde!
Daarom zegt Jezus herhaaldelijk: ’Vrees niet
kleine kudde’
En verder horen we ook ‘Doe je gordel om en houd
je lampen brandend!
De gordel verwijst naar de uittocht uit Egypte.
De lange kleren werden opgetrokken om meer
bewegingsvrijheid te hebben. Zo ook moeten wij
steeds opnieuw bereid zijn om naar anderen te
gaan, een familielid, een vriend, een buur een
onbekende, een mens in nood…
We
moeten ook zorgzaam omgaan met het stukje aarde
dat binnen ons bereik ligt, we hebben niet het
recht het te vergiftigen of onleefbaar te maken
voor wie na ons komen…
De
brandende lampen doen vanzelfsprekend denken aan
de parabel van de tien bruidsmeisjes.
Ze weten niet wanneer de bruidegom zal
aankloppen en hun lampen mogen zeker niet
uitdoven…
Houd de lamp van geloof, hoop en liefde
brandend, laat je niet afleiden door
bijkomstigheden.
Jezus prijst allen gelukkig die hij bij zijn
komst wakende zal vinden en die de hun opgelegde
taak met liefde en zorg vervullen. Allen die zo
op weg zijn, hoeven niets te vrezen…
De Heer zal hen aan zijn tafel nodigen en hen
bedienen.
Ik
wil toch graag eindigen met enkele woorden van
Meister Eckhart die zei:
‘Laat je ego
los en laat alles los waar je je aan
vastklampt.
Doe
afstand van een verkeerde manier om met bezit
om te gaan
Wie op
weg gaat en het overbodige opruimt komt thuis!
Gods
liefde is gericht op ons ontwaken en ons
thuiskomen!
Wees
Waakzaam! Vrees niet!
Lied: 826 Psalm
126 Als God ons thuisbrengt
Onze Vader:
laten we een kring vormen rond het altaar om
samen het Onze Vader te zingen.
Vredewens:
Moge de vrede van God op ons rusten en ons hart
verlichten, nu en in alle tijden
Laten we elkaar een teken geven van vrede!
Communieritus
Ik wil deze viering afronden met het delen van
het brood, het teken van Gods nabijheid.
Enkele
voorbeden
Lied:
114 Uit naam van de wereld:
Strofe1-2-4-5-7-9-10-12
Slotgebed: zie
boven
Lied:
197 Zegening
|