Klimaatrechtvaardigheid is de rode draad doorheen de activiteiten van de Wereldgroep van Filosofenfontein in 2023-2024. Op 2 juli en 6 augustus staan ook de zondagsvieringen in dat perspectief. 

De rampzalige overstromingen in Pakistan in 2022 doen ons denken aan de Zondvloed uit het Oude Testament. Het verschil is dat de zondvloed ditmaal door mensen veroorzaakt is. Enkele gedachten daarbij:

• De encycliek Laudato Si roept ons op tot een nieuwe ‘heiliging’ van de aarde. Paus Franciscus verwoordt het zo: “het menselijk bestaan is gebaseerd op drie fundamentele en nauw met elkaar verbonden relaties: de relatie met God, met de naaste en met de aarde.” De schepping redden van een vernietigende klimaatverandering is dus niet alleen een kwestie van eigen lijfsbehoud. Het is in zekere zin ook het Rijk Gods redden. We zijn dit verschuldigd aan de meest kwetsbare mensen van vandaag, die het zwaarst getroffen worden door klimaatverandering, en aan de generaties die na ons komen.
• Jahwe gaf Noach en zijn familie na de Zondvloed de opdracht om de aarde mee te herscheppen, door ook alle dieren in hun ark op te nemen (Genesis 6-9). God maakte hen tot behoeders van de schepping. Hij ging met hen een nieuw verbond aan, zette zijn regenboog in de wolken. Hij ging het engagement aan die Zondvloed geen tweede keer te laten gebeuren. Het is nu echter ook aan ons om geen Zondvloeden meer te ontketenen.
• Inzet voor de beperking van de klimaatopwarming is een heilige plicht. Zich aan die verantwoordelijkheid onttrekken is een zware zonde. Er bestaat zelfs zoiets als ‘de doodzonde van de onverschilligheid’. In de parabel van Lazarus en de rijke (Lucas 16: 19-31) doet deze laatste niets agressiefs tegen Lazarus. Hij laat hem gewoon ‘links liggen’. En dat kost hem de hel. 

Ides Nicaise (juli 2023)

Klik op op de lijn "commentaar op dit artikel" (hier net onder) om bestaande reacties te bekijken. Als je zelf een commentaar wil schrijven zal gevraagd worden eerst aan te melden (indien U niet eerder bent aangemeld).